ﺩﻟــــﻢ ﺑﺎﻟــﮑﻨﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـــﺪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﻬـــﺮ …


ﻭ ﮐﻤﯽ ﺑـﺎﺩ ﺧﻨﮑــــ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮑـــــﯽ …


ﯾﮑــــ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﺑــﺰﺭﮔــــ ﻗﻬﻮﻩ …


ﯾﮑـــ ﺟﺮﻋﻪ ﺗــﻮ …


ﯾﮑــــ ﺟﺮﻋﻪ ﻣﻦ …


… ﻭ ﺳـﮑﻮﺗـــﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﮕـــﺎﻩ ﮔـــﺮﻩ ﺧـــﻮﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷـــﺪ …


ﺑﯽ ﮐﻼﻡ …


ﻣﯿـــــﺪﺍﻧﯽ !… ؟


ﺩﻟــــﻢ ﯾﮏ ” ﻣﻦ ” ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫــﺪ ﺑـــﺮﺍﯼ ﺗــﻮ …

خانمها بین خودمان بماند ﻣﺮﺩﻫﺎیی هستند که ﺧﯿﻠﯽ ساده و ﺧﻮﺑﻨﺪ ... ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ... ﻋﺎﺷﻖ

ﻣﺤﺒﺖ ﻭﺍﻗﻌﯽ ... ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻨﺪ ... ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺧﺴﺘﻪ ... ﺍﮐﺜﺮﺷﺎﻥ

ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ... ﺗﻌﺪﺍﺩﯾﺸﺎﻥ ﺩﺭﺩ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ ... ﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻏﻢ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﻧﺪ ...

ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﻫﺎ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﯾﺰﺩ ... ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ ﻭ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﯾﺎﺩﺷﺎﻥ ﻧﺮﻭﺩ ﻗﺪﻡ

ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﺷﺪ ... ﻫﻤﺎﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺷﺎﻣﻠﻮ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﯿﺴﺘﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ

ﻭ ﺗﻮ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﺷﺖ ... ﺁﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﻣﺮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ...

عشق مــــن پـــس از مــــن هـــر کســــی تــــو را در آغــــوش بگیــــرد در گـــودی کـــــمرت دستانـــی را

احســـاس خواهـــد کــــرد کــــه مــــن جــــا گذاشتــــــه ام ! پــــس از مــــن هـــر کســــی تـــو را ببوســــد روی

لبـــانت خـوشــــه ای از رزهــــای زیبـــا خـــواهــــد دیـــد کــه مـــن کاشتــــه ام پـــس از مــــن هـــر کســـی در

چشمـــانت خیــــره شــــود مردی را احســــاس خواهــــد کــــرد کـــــه آرزو بـــه دســـت دارد از تــــو دور مــــی

شـــــود ! پــــس از مــــن هــــر کســـی دستـــانت را لمــــس کنـــد ، نقـــش خطــوطــــی را فــــال خواهــــد

گـــــرفت کــــه عشــــق مــــا را ثبــــت کـــــرده انـــد ! مـــی‌بینــــی ؟ نمــــی تـوانــــی مــــن را پنهـــــان

کنــــی بهتــــر اســـت دیگــــر عـاشــــق نشـــــوی !

گذشت تمام شد این هم سال جدید هیچ چیز عوض نشد چند سال دیگر؟ چند ماه دیگر؟ چند روز دیگر؟ چند

ساعت دیگر؟ چند ثانیه ی دیگر مگر زنده ام که باید خالصانه دلتنگ بمانم دلتنگ تویی که نیستی و نیستی

ساده چون نسیم سر کش چون باد سر گردان چون برگ پائیز سر خوش چون دیوانه ای در قفس سر در گریبان

چون پرنده ای زیر برف ساکت چون عکس به یادگار مانده ات و سین هفتم را تو با رفتنت در سکوتم کاشتی حال

تو بگو ...عید مبارک است ؟ ............................................. شبی خواهم رفت شبی که اینبار تو دلتنگم

باشی و من دیگر نباشم شبی که هیچگاه صبح را تجربه نخواهد کرد

بترس ازتيرآه من كه چون شد گرم ناليدن دل ديوانه ی من دوست از دشمن نمي داند

برای دوست داشتنت

محتاج دیدنت نیستم...

اگر چه نگاهت آرامم می کند

محتاج سخن گفتن با تو نیستم...

اگر چه صدایت دلم را می لرزاند

محتاج شانه به شانه ات بودن نیستم...

اگر چه برای تکیه کردن ،

شانه ات محکم ترین و قابل اطمینان ترین است!

دوست دارم ، نگاهت کنم ... صدایت را بشنوم...به تو تکیه کنم

دوست دارم بدانی ،

حتی اگر کنارم نباشی ...

باز هم ،

نگاهت می کنم ...

صدایت را می شنوم ...

به تو تکیه می کنم

همیشه با منی ،

و همیشه با تو هستم،

هر جا که باشی!......